www.albaniantime.ca

Loreta Doga

Në dimrin e shpirtit…

Të përshëndes e nuk më sheh;
Të thërras e nuk përgjigjesh!
Nën këtë lëkurë, prej emigranti,
Flakët e mallit përvëlojnë…
Mendimesh, ëndërrimesh më braktis vetmia!
Mes dufit të lodhjes, psherëtimës së vuajtjes;
Mes mallëngjimit e lotëve të shoh të mplakur.
Toka ime e vendlindjes!

Në numërimin e ditë - netëve,
Mundohem të ruaj të fshehur, dashurinë tënde.
Vitet më treten; ndërsa unë, vazhdoj të kërkoj
Në pusin e errët të dëshpërimit-
- në pafundësinë, për t'u rigjetur!

Kush je? e Kush jam?
Cilët jemi, pa njëri - tjetrin?

--------------

 Shqipëri e Kosovë

Unë e ti - mish e thua;
bukë e ujë në sofrën e varfër;
degë të ndara prej një trungu të copëtuar,
të masakruar deri në lëngim!
Me të kuqen venoze që vërshon ndër thonjtë e përcmimit,
bishat ngjyejnë fundin e një shekulli!
Plagët vazhdojnë të rrjedhin dhimbjen,
dhe shpirtërat shpresën!
Botë e pangopur - epsh vampirësh
në errësirën përvëluese të ferrit të urrejtjes!

Paqe e fshehur skutave të dëshirës,
kam etje për ty…!

10 June,98!
Toronto!

--------------

NUK KAM KOHE TE VDES...

Në rrugicat e ëndërrave kam lënë dritat ndezur;
Stinët e vitit i kam burgosur në mua!
Tik-taket e orëve i ndala me kohën;
Diellin e hënën, i takova në arkën time të vjetër!
Më duhet të shkoj;
Por, celësat më kanë humbur!

5 Prill '94!
Itali !

--------------

DASHURI

Dua majave të maleve, larë në gjelbërim,
zogjve t'u rrëfej ditën më të bukur
të lotëve të mi - ujvarë e kripur, faqeve!

Zërin e saj të shumëpritur e thitha të tërin,
me të shpirtit hapësirë…!

Mes dhimbjes ëngjellore, magjike e të dlirë,
ëndërr e së vërtetës erdhi,
në botën time të pakuptimtë!

Jetë, e jetuar në rrahje të Kristalta!


18 Korrik '98!
Itali

--------------

E VËRTETË E HIDHUR...

(Kosovës)

Me kore thashethemesh të pështyra,
pas shpinash të kërrusura,
eshtra pjellërash të pështira,
gërricnin muret e gjakosur!

Jetët, gurëzuara ishin në frymë të vdekurish...!

3 Janar '95!
Itali.

--------------

SHPËTIMI

Shtrydhur nga vuajtjet,
e mbuluar nga pluhuri i rëndë i mëkatit,
ngremë duart drejt të pastrit qiell, blu!

E, nën dritat qetësuese të kishës së rindërtuar,
kërkojmë mëshirë…!

Kurriz' i përkulur nga pesha,
Pafundësisht, e tejlodhshme e jetës,
mundimshëm ngrihet,
e me sy të përlotur nga mëkati i mosnjohjes,
i lutemi të Madhërishmit!

Pastrona shpirtërat qymyrosur nga vrasjet,
xhelozitë makabre e vjedhjet e ndyra,
lotët e fëlliqur, të lëshuar para ndokujt që
me dashje kristalin e jetës i kemi thyer!

Lutemi ne, të marrët, të vetëquajturit 'ateistë'
që kazmën ngulëm mbi ndërtesat më kuptimplote
të botës së gati mbytur nga velloja e zezë, e MEKATARIT!

Të lutemi për mëkatet, ne, mëkatarët,
mes mekatarësh në botën që krijove!

N'a duhen ndërruar rrobat e vjetëra!

14 Janar '94!
Itali.

--------------

SHNDERRUAR në...

Në barkun e mjerimit mësova vuajtjen!
E dehur në mërgim mësova të shtirem -
- të kërcej vallen e vdekjes,
e veshur me kostum karnavalesh!

Pothuajse, u mësuam të jemi 'injorantë'
përballë njerëzve që zhubrosin rrugët,
me përplasje flokësh;
ndërsa e shohin botën ndërmjet vrimash
në pantallonat e grisura në gjunjë, o diku tjetër...!

Kursyem fjalët e, për pak, mohuam vetvehten
nën fshikullimin e fyerjeve...!

Ofshanë, mërgimtar i modernizimit!


30 Mars '94!
Itali.

--------------

ZEZAKJA

Bota precipitoi e,
në baltën e hipokrizisë, dinjiteti u mbyt!

Por…, me ujët e mbetur,
sipërfaqshëm ngjason, ti, mikja ime!


1 Prill '94!
Itali.

--------------

NËNË e ZOT!

Prej grykave të tmerrit,
ku gjaku shkumëzonte dhimbjesh;
e prej ferrit të territ ku shpirti lëngonte me zë,
thirra Ty, shpëtomë!

E, gjithmonë..., Ty, kërkova!

20 Gusht '95 !
Itali.

RINIA...
----------------

...që lëkundet në djepin e mërgimit;
që qan e qesh me lotët e saj;
ikën e vjen, ëndërrimesh, tek ti,
e, mes vuajtjesh, djeg nënshtrimin!

Rini, që në heshtje ngjyen ditët me mallin e brishtë!
Ajo, që jetën lëkund në djep të përvëlimit;
do të fluturojë drejt teje!

E, Ty të përket, MËMËDHE…!

23 Shtator '95 !
Itali.

ÇAST DOBËSIE...
--------------------------

Të prita, nën lotë qielli,
Ndërsa lanin errësirën!

Të kërkova ndër lotët e mi,
por, nuk më more!

Me flake tej, vuajtjes,
në mes njerëzimit në llumin e botës sime!

14 Tetor '95 !
Itali.

MOMENT
-----------------

U krijuan shkallët e dhimbjes,
nga të shpirtit ulërima,
kalëruar njëra-tjetrës!

Mendoja…,
vdekjen e dashurisë sonë!

12 Shkurt '94 !
Itali.

MOTIV
-----------------

Qesha, e më pas ..., qava;
e më pas ..., bërtita;
e trishtimit prej rreckash iu kapa!

Thërrita, në zinë e natës plakë!

Motivi, ikur larg meje,
Kish vdekur, në qetësi...!

14 Tetor '95 !
Itali.

NË KUFI BOTËSH
-------------------------

Ndërsa të akullt lëpinte trupin nga skajet;
Shpirti lëngonte në preher të vdekjes!

Nën tik-taket e fundit të frymës në mbarim,
trup e shpirt, jepnin lamtumirën!

Me buzëqeshje të ngurosur bardhësisë së ftohtë,
shpirti, ironizuar kish natën e vdekjes së rënkimeve!

14 Prill '94 !
Itali.

PA ZË…
---------------

Dua, pa vdekje të vdes;
thepisjeve të bardha,
ku dielli pa ngrohje të ngroh!

Ftohtësive të tua dua të tretem!
Atëherë, s'do të mundem të dua, më!

16 Maj '95 !
Itali.

MOS MË LINI...
------------------------

...në mendime të përgjumem
e, me krahë të thyer të strukem në dëshpërim!
Plagosmani, vritmani vuajtjen,
e, flakmani larg dëshpërimin!
Qeshni, bërtisni, flisni me zë të lartë!
Me një fije të jeshiltë shpëtomëni, zgjomëni,
e…, mos më lini, …VETËM!

Shkurt,'94 !
Itali.

NUK DI ÇFARË...
------------------------

Kisha kohë, larguar trishtimit;
kohë që idenë e vetmisë rrokullisur kisha,
në humnerën e harresës!
Pas përvuajtjes nga zëri i mbytyr, telefonik,
dita shtynte ditën, e së bashku shtynin mua,
për të rimarrë atë që kohë më parë kisha hedhur!
Në këtë muzg, e mbytur në imazhin tënd,
nën shoqërinë e qenit që kërkon të luajë me mua,
vazhdoj të numëroj pllakat e kopshtit të vogël,
dhe ditët e ardhjes tënde!

Të pres, në pafundësi…!

22 Shkurt '94!
Itali.

KRISTAL
----------------

Dua të daj prej ëndërrash,
Ku padashur, me dikë tjetër të kam tradhëtuar!
E, jam zgjuar e vdekur,
nga humbja e së mrekullueshmes botë!
Dua të jetoj ëndërrat e ndera fijeve të kristalta,
të simes dashuri!
Dua të jetoj, në ty!

23 Shkurt '94!
Itali.

ZGJIMI
-----------------

U zgjova mes lotëve të rrëshkitur mbi jastek;
e djegur nga marria për të prekur
njomësinë e foshnjes sime!
Klithjet më ndiqnin si qen i tërbuar;
cipa e ndjeshmërisë kish nisur të grisej!

Jeta, jashtë mureve të flakta, ish vanitur
nga imazhi i dhimbjeve të trupit të djegur!
E, ndërsa jetoja ëndërrën,
kisha filluar të pranoja në mua, aq butësisht,
çendurinë më të marrë!

24 Shkurt '94!
Itali.

NETËT (e së dashuruarës)
------------------------------

Përgjumur isha, në kërkim,
Shtegtuar breg-detit kaltëror,
e, përkohësisht ndjenjat u mbytën
nga e shkruajtura 'Të dua' mbi rërën e lagur!
Të dashurova dhimbshëm, nën imazhin e mplakjes;
flakur tej, në kohë, isha nga lumturia jote!

Përplasje valësh, pas këmbësh të zbathura;
ndeshje trupash, në netët e të dashuruarve!
Të gjeta në shkumëzimin e ndjenjave të mia,
netëve të vetmuara!

5 Mars '94!
Itali.

MALL PËR NËNËN
------------------------

U rrëzova shkallëve të gjumit;
e mëngjesi më shkundi plogështinë;
me poezi, shkula gjembat e ëndërrave ankthprurëse!

Në portën e pranverës trokiti nostalgji e vjetër!
Pas perdes së lagur të mallit të heshtur,
mbi xhamat e kristalta, të pluhërosura nga frymë jete,
vizatova portretin tënd - e dhimbshura e kohëve!

22 Mars '94!
Itali.

GJETHE TË SHKELURA
--------------------------

Iu thërrmuan ëndërrat e brishta
të saporëna livadhit martesor!
Gjethurinat e shpresës,
u shpërndanë lugut të shpirtit;
u gjakosën, nën putrën e ftohtësisë!
Nën tik-taket e orës,
qeni hante kolltukun
ku ish rrëzuar dashuri e fjetur!

22 Mars '94!
Itali.

PA KUPTUAR
----------------------

Bërtita,
jeta u thye në grimca pasqyrash!

Buzëqesha,
e vdekja më përbuzi!

Kisha humbur,
në udhëkryq dashurish, vetvehten!

29 Mars '94!
Itali.

JETE...
-------------------

Erdhe pa të ftuar,
e duke zhbiruar sirtarët e mi të fshehtë,
më vodhe thesaret e brendësisë që
ende gatuante rininë!

Atje, thellë, u burgose!

Dhe, unë, të dua pa të dashur si të dashur;
e s'të lë të ikësh!

18 Shtator '95!
Itali.

POEZIA IME...
-------------------------

Në akullnajë netësh hyre ëndërrash;
e më shkele lotëve që rridhnin shpirtit!

Me to, krijove në mua
ujvarën magjike të shpreses!

21 Shtator '95!
Itali.

NGROHUR në trishtim
-----------------------------

Më pëlqen trishtimi;
trishtim i ëmbël i kujtimeve të bukura,
të jeteë së shkuar!
Më pëlqen të ngrohem me zjarrin e lotëve
të këtij trishtimi;
mes lotëve, fytyra jote larguar është
prej dashurisë së trishtuar!

E dua trishtimin që pranë teje më shpie!
E urrej trishtimin e largimit nga ty!

Eja, më shtrëngo i ëmbëli trishtim;
të thërras, e mbytur nga melodi e tej trishtuar!

12 Janar '94!
Itali.

BRAKTISJE
---------------------

Në errësirën e thellë të zgavrave të syve
të humbur prej kohës,
shoh trishtimin, fshehur në skutat e largëta
të shpirtit të vrarë!
E, në akullnajën e kristaltë të mendimeve
të lara në lot,
shoh veten të vrarë nga dashuria,
braktisur nga jeta, pa ty!

12 Janar '94!
Itali.

JETË pa JETË…
------------------------

Në errësirën kubike të dhomës,
Ngrohur nga frymëmarrjet e shpeshta,
ku letra e murit tash sa kohë e vjetëruar,
endet, lodhshëm, shpirt'i ftohur i një jete në shtrat!

E, unë, përvuejtshëm
lot me gjumin, abazhurin e pandoflat,
duke përgjuar pas dyerve të drunjta - lyera në gri,
klithjet e vakëta të zërit që, herë pas here,
kalonte portat ndërmjetëse, duke kërkuar shpresë!
Pakëz…, edhe për një natë!

Dhe, dita thërret me zë më fort të tejhumbur
të katër rrotave të karrocës që endet pllakave të gati
rrënuara nga ofshamat e thella të vuajtjeve!

Dhe, vjen pasuar nata
me përplasjen e jetës në ikje, nëpër dyert gri!

12 Janar '94!
Itali.

KITARA
----------------------

Deti rimerr zhurmët e valëve
përplasur lehtas në breg;
ndërsa unë, rimarr kujtimet e puthjeve të tua!

Valët ngatërruara me shkronjat e emrit tënd,
të shkruar mbi rërën e lagur,
përzihen me shqetësimin e të miave mendime,
duke ledhatuar telat e kitarës së mbetur në breg,
pa melodi!

23 Shkurt '94!
Itali.

COPËTIM ZEMRE
---------------------------

Copëtohej një zemër, në atë pjesë të rrugës,
ku jeta përshëndeste vdekjen,
e, të dyja, qanin në heshtje
largësinë, vetminë, mallin e trishtimin!
Ndjenjat përpëliteshin,
në pamundësinë për të triumfuar vdekjen -
- vrasësen e shpirtërave;
ndërsa tjetra jetë lozte, ndër duart e njoma,
topin e jetës!

Padyshim, jetë e vdekur në rini,
dhe, rini e mplakur nën dhimbje…!

24 Shkurt '94!
Itali.

E VETMUARA e natës...
-------------------------------

Dita u mbyt në pusin e natës plakë;
frika nisi të kafshojë qetësinë e fjetur!
Urith' i fshehur syve të zgurdulluar,
me vdekjen lëpinte verdhësinë!
Kërcinjtë e tharë
mbetur shtrembëruar ishin,
nga përleshja me të fundit minuta, në ikje!
Shtratit të mykur, kucedra e uritur,
me errësirën gëlltiste kufomën
e natës së ndalur në mes!

21 Mars '94!
Itali.

GJINKALLAT
-----------------------

Thatësira thau pyllin;
në degët e shkretuara lëkundeshin
duke kërkuar motiv për rënien e tyre
gjelbërinat e reja të së mjerës miqësi!
E, ndërsa gjinkallat këndonin,
nën hijepakën e gjetheve të ç'ngjyrosura,
unë, vazhdoja udhën time!

22 Mars '94!
Itali.

IKJE VJESHTE
-------------------------

Qetësi e varur ironisë dimërore,
griste petkun e së ikurës!
Në ndërrim stinësh,
u fsheha në trishtimin e vjeshtës së vdekur!
Toka thithte, etshëm, dëshminë e kalbur,
në ditë dimri!

1 Prill '94!
Itali.

TRADHËTIA
-----------------------

T'a pështyva lëkurën,
E, shekulli, të lëpiu plagët!
Me thonj të hekurt,
t'a masakrova përçmimin!
Të majmunëzuarit, gjakun thithën;
e, në përbaltjen e ditëve,
ushqyen urinë!

Nën harkun stomakor, tradhëtia voziste
përsheshjen e vdekjes së shekullit!

1 Prill '94!
Itali.

URI për të kërkuar…
---------------------------

Macja, e uritur, kërkon miun
në vrimat e panumërta!
Miu, gjithashtu i uritur,
ha thërrimet e djathit të mbetur
në sofrën e drunjtë!
Unë...,
Ngjasoj, pakëz,
me të gjithë të uriturit për të kërkuar!

14 Prill '94!
Itali.

MOTIVE NATE
-----------------------

Rrugëve të baltërosura,
qytetit të shkretuar prej natës me shi,
errësira fshihte qenin e trembur
zhurmash të çjerra kanaçesh, shtypur pa formë
nga këmbë të dehura pijanecësh!
Pas dritareve - spiune të fjetura;
nën ajrin e qelbur prej plehërash të shpërndara,
qeni, macja e pijaneci patinonin natën e ftohtë!

22 Prill '94!
Itali.

EPITAF
---------------------

E donte detin, gjuetar i peshkaqenëve;
dhe, kish nisur në dallgët e stuhive,
të pranonte mplakjen - fundin;
dhe, i ngrënë prej gjahut të vet,
të shijonte vdekjen
në kaltërsinë që shuante muzgu!

23 Prill '94!
Itali.

PAQE...
----------------

E largët, si hije në ëndërrat e pafundme
të njerëzores imagjinatë!

E dukshme, por e pa arritshme,
për të brishtat dëshira të fjetura
në akullnajën shpirtërore!

Në hapat misterioze të lojës torturuese,
kërkoj të njoh shpresat e mia!